Культура прамовы юрыста
Навучальны прадмет «Культура прамовы юрыста» прадугледжвае вывучэнне пытанняў маўленчай культуры ў юрыспрудэнцыі, характэрных асаблівасцяў мовы права, абумоўленых яе прызначэнне і зместам, эфектыўных спосабаў падрыхтоўкі і дзейсных прыёмаў выканання маналагічных публічных выступаў.
ГРУПЫ ВЫЧУЮЧЫЯ ДАДЗЕНУЮ ДЫСЦЫПЛІНУ
- П206 (9 класаў, другое паўгоддзе)
- П210 (11 класаў, другое паўгоддзе)
- П1

Што вывучаем
У выніку вывучэння вучэбнага прадмета «Культура прамовы юрыста» навучэнцы павінны
ведаць на ўзроўні ўяўлення:
- гістарычныя перадумовы ўзнікнення красамоўства;
- значэнне і роля слова ў антычнасці і сучаснай юрыспрудэнцыі;
- формы існавання, нарматыўнасць мовы;
- мэты маўлення, крыніцы інфармацыі, спосабы структуравання і фіксавання інфармацыі;
- размоўнасць гаворкі і вызначальныя яе фактары;
- уплыў эмоцый на рытарычную дзейнасць;
- прычыны ўзнікнення псіхалагічнага бар’ера перад выступленнем;
ведаць на ўзроўні разумення:
- суадносіны і ўзаемасувязь маўленчай культуры і маўленчага майстэрства;
- стылі літаратурнай мовы, спецыфічныя стылеўтваральныя рысы;
- жанравыя разнавіднасці тэкстаў, іх спецыфіку;
- нормы літаратурнай мовы, іх спецыфіку, сферу рэгламентавання;
- камунікатыўныя якасці добрай публічнай гаворкі;
- асноўныя маўленчыя памылкі;
- групы формул моўнага этыкету, іх спецыфіку;
- крытэрыі класіфікацыі маналагічных і дыялагічных прамоў;
- парадак працы над публічным выступам;
- агульныя законы кампазіцыі, спецыфіку кампазіцыйных частак;
- структуру сучаснай судовай гаворкі;
- сродкі маўленчай выразнасці, іх разнавіднасці і спецыфіку;
- крытэрыі, якія дазваляюць вызначыць тып аратара;
- формы і віды рэпетыцый;
- крытэрыі ацэнкі аўдыторыі, тыпы рэакцыі слухачоў на новую інфармацыю, віды зваротных сувязей;
- спосабы прыцягнення і ўтрымання ўвагі аўдыторыі;
- віды слухання, іх спецыфіку;
- правілы канструктыўнай крытыкі;
- правілы пабудовы і рытарычныя стратэгіі дыялагічнага ўзаемадзеяння;
- законы праксемікі;
- асноўныя групы жэстаў, іх прызначэнне і правілы выкарыстання;
- невербальныя паказчыкі, якія сігналізуюць аб няшчырасці суразмоўцы;
- задачы, спецыфічныя рысы пісьмовага афіцыйна-дзелавога маўлення;
- тыпавую структуру электроннага ліста, яго спецыфіку;
умець:
- ажыццяўляць аналіз змястоўных, кампазіцыйных і моўных асаблівасцей тэксту;
- аналізаваць сродкі маўленчага ўздзеяння ў прапанаваных фрагментах выступленняў;
- рэдагаваць тэкст;
- прагназаваць макет будучай гаворкі з улікам магчымых цяжкасцяў;
- складаць розныя віды ўступаў і заключэнняў да гаворкі;
- распрацоўваць тактыку доказу, асэнсавана і мэтанакіравана будаваць сістэму абароны;
- аналізаваць уласныя і чужыя маўленчыя паводзіны;
- ацэньваць чалавека на падставе яго маўленчых паводзін;
- аналізаваць стратэгію і тактыку палемістаў у разнастайных сітуацыях зносін;
- складаць і прамаўляць гаворка ў адным з прамоўніцкіх жанраў.
Асаблівасці навучання
Мэта вучэбнага прадмета «Культура прамовы юрыста» – удасканаленне маўленчай культуры навучэнцаў, фарміраванне навыкаў рацыянальнага канструктыўнага маўленчага паводзін, уменняў мадэляваць сваю камунікатыўную дзейнасць з улікам маўленчай сітуацыі і псіхалагічных суразмоўцаў.
Засваенне вучэбнага прадмета “Культура прамовы юрыста” грунтуецца на званнях, атрыманых навучэнцамі ў ходзе вывучэння вучэбных прадметаў “Руская мова”, “Беларуская мова”, “Беларуская мова (прафесійная лексіка)”, таксама ўзаемадзейнічае дадзены прадмет з такімі вучэбнымі прадметамі, як “Логіка », «Этыка і псіхалогія прафесійнай дзейнасці юрыста» інш.
У мэтах кантролю ведаў навучэнцаў прадугледжана правядзенне абавязковай кантрольнай работы, заданні для якой распрацоўваюцца выкладчыкам і разглядаюцца на пасяджэнні метадычнай (цыклавой) камісіі “Правазнаўства”.